Grindelwald na wolności

Jasne, magizoolog Newt Scamander był zawsze tak bardzo zaangażowany w ten incydent, że… cóż, zniszczył większość Wielkiego Jabłka i niemal doprowadził magiczne i nie-magiczne światy do kataklizmu.

Ale to nic więcej magii i wiele wymazanych wspomnień nie może naprawić, prawda? Szczerze mówiąc, był bohaterem tej historii. Trudno zrozumieć, dlaczego w 1927 r. – rok później, ze względu na litość – brytyjskie władze magiczne nadal nie pozwolą mu podróżować.

To nie tak, że władze obwiniają Newt za wszystko, co wydarzyło się w Nowym Jorku. W końcu prawdziwi sprawcy są dobrze znani czarodziejskiemu światu. Niestety, w tej chwili trudno je ustalić.

Credence Barebone – super silny i dość niestabilny młody czarodziej w centrum zdarzenia – uważany był przez większość za ofiarę. Ale nie możesz długo utrzymać dobrego Obskurusa. Jest teraz w Paryżu z powrotem w szczytowej formie. Pracuje pobieżnie i bawi się z piękną młodą kobietą o imieniu Nagini. (Najlepiej zbierajcie teraz pączki róży, młodzi; ta kobieta ma dla niej wyraźnie gadzią przyszłość.)

A potem jest Gellert Grindelwald (Johny Deep), czarodziej o oszałamiającej sile i przerażającej reputacji. Nie chce wiele, naprawdę: po prostu rządzić światem i poddawać nie-magiczne typy wiecznej niewoli. I podczas gdy Grindelwald został schwytany i uwięziony po całym amerykańskim kerfuffle, niedawno uciekł. Teraz może ponownie majstrować przy swoich super-złych zamiarach. Rekrutuje nowych sługusów na swoją stronę i – szczególnie – ciągnie upartego Credence z powrotem w swoje sidła.

Robi się nieciekawie

Wszyscy chcą dorwać Credenca. Brytyjskie Ministerstwo Magii chce go schwytać lub zabić (w zależności od tego, kogo zapytasz). Tajemniczy facet o imieniu Yusef ma również interes w śledzeniu go. Nawet młody Albus Dumbledore chciałby wziąć udział w akcji. Dumbledore nie może się ruszyć przeciwko Grindelwaldowi, pyta Newta, czy byłby zainteresowany udzieleniem mu pomocy.

Newt nie jest tego taki pewien. Pamiętaj, że nie może legalnie opuścić Anglii. A Paryż, który ostatnio sprawdzaliśmy, znajduje się poza granicami kraju. Ale kiedy Newt dowiaduje się, że jego ukochana Tina też jest w Paryżu, cóż, to się zgadza: zostawia instrukcje swojemu asystentowi, Bunty’emu, by zadbał o swoje piwnice pełne bestii, podnosi swoją magiczną walizkę wypełnioną innymi potworami i głowami dla Miasta Światła z jego mugolskim kumplem, Jacobem – oczywiście przez wiadro, które najwyraźniej jest najlepszym sposobem podróżowania incognito.

Kiedy Dumbledore prosi o pomoc Newta, mówi, że docenia fakt, że Newt nigdy nie robi nic z dumy lub samolubnych powodów. „Po prostu pytasz, czy coś jest w porządku? Bez względu na koszty” – mówi Dumbledore.

Rzeczywiście, Newt jest całkiem głupim idealistą – troskliwą duszą z w pełni zaangażowanym kompasem moralnym. To czasami stawia go w konflikcie z autorytetem: różne służby magii, które tutaj widzimy, mogą czasami wydawać się małostkowe, średnie i krótkowzroczne. Tak więc relacja Newta z jego bratem aurorem, Tezeuszem (który poluje na mrocznych czarodziejów dla służby), jest czasami napięta.

Tylko czarodzieje!

„Nadchodzi czas, kiedy wszyscy – wszyscy – będą musieli wybrać stronę”, mówi Tezeusz. „Nawet ty.”

„Nie robię boków”, mówi mu Newt.

Ale niezależnie od tego, jakie newty mogą mieć w służbie, jest oczywiste, że on i on – i Dumbledore również – mają na uwadze te same podstawowe cele: powstrzymać czarodziejski świat przed upadkiem w mroczne miejsce, które podobne do Hitlera Grindelwald może mieć na myśli.

Ta opowieść, podobnie jak prawie wszystkie historie o Harrym Potterze, dobrze sprawdza się przeciwko złu. Ceni różnorodność i równość i broni słabszych. Rozumie, że czasami trzeba walczyć o te wartości przy dużym osobistym ryzyku. I wielu ludzi tutaj jest gotowych poświęcić swoje życie dla tej wartościowej sprawy, nawet jeśli niektórzy (jak Newt, zwłaszcza) czasami przepełniają literę prawa, aby podtrzymywać ducha prawa.

Magia to coś wielkiego

Prawdopodobnie słyszałeś, jak to mówiliśmy wcześniej, ale jako przypomnienie: magia w Harrym Potterze wypływa z natury, a nie z bardziej piekielnych królestw. Ludzie albo rodzą się ze zdolnością, albo nie. I ta magia – przekazywana przez różdżki i słowa – może zrobić wszystko, od łatania zepsutego wazonu do kontrolowania pogody, do wywoływania przerażających, smoczych infernów zdolnych do pożerania całych miast.

Widzimy też dość przypadkowe wyobrażenia religijne: Newt i Dumbledore spotykają się na przykład na szczycie londyńskiej katedry św. Pawła (Newt pyta, czy zabrano wszystkie mniej widoczne dachy). Masywna walka na paryskim cmentarzu ma nagrobki w kształcie krzyża i chrześcijańską kaplicę w tle.