Spis treści
Po powrocie do ojczyzny po serii międzynarodowych występów, południowokoreański autor Bong Joon-ho rozpoczyna pracę. Jest to trwający atak na styl życia bogatych i bezwstydnych ze swoim filmem, czyli Parasite. W poprzednich utworach opartych na gatunkach, takich jak The Host, Snowpiercer i Okja, Bong wykorzystał soczysty alegoryczny potencjał science-fiction. Wykorzystał go do krytyki niesprawiedliwej natury kapitalizmu i hierarchii klas. Jeżeli lubicie takie klimaty to pewnie oglądaliście już film Zakonnica 2018 online CDA. Jestem tego wręcz pewny.
Tym razem film Parasite 2019 ma trochę inny charakter. Aczkolwiek przyprawiony jest mrocznymi satyrami i elementami thrillera. Niezależnie od konotacji horroru w tym obosiecznym tytule, moralnie wadliwe potwory w pasożytach są całkowicie ludzkie. Kolejnym ciekawym Horrorem może być To: Rozdział 2 CDA. Bong nazywa swój film czymś zupełnie innym i nowym.
Cały film Parasite 2019 był z łatwością moim najbardziej oczekiwanym filmem nie tylko w tym miesiącu, ale w pierwszej połowie 2019 roku. Miałem ogromne nadzieje i oczekiwania z powodu listy obsady i reżysera. I krótko mówiąc, nie zawiodłem się. Zwiastuny filmu pozostawiły mnie zdziwionym, co do tego, czym będzie film, ponieważ dało to bardzo mało informacji na temat założenia filmu. Ciekaw jestem opinii innych o tym filmie. Azjatyckie klimaty mi się bardzo podobają. Aczkolwiek zachwycił mnie też inny film. Jest to oczywiście Alita: Battle Angel CDA. Też Wam się podoba?
Film skupia się na zubożałej rodzinie, która wymyśla chytry plan, by wzmocnić swoje ponure perspektywy. Cały film Parasite pojawia się trochę za wcześnie po tematycznie podobnych japońskich dramatopisarzach Hirokazu Kora-Edy, który zdobył Złotą Palmę w Cannes rok temu. Bardziej bryzgający, uproszczony film Bonga prawdopodobnie wywoła niepochlebne podobieństwa, ale są też bogatsze echa kinowe. Czasami fabuła przypomina trailery z filmu Joker 2019 lektor CDA. Oczywiście bez sensu jest porównywać te dwa filmy.
Tym, co sprawiło, że oczekiwanie na Parasite 2019 jeszcze bardziej wzrosło, był fakt, że zdobył nagrodę na festiwalu filmowym w Cannes w 2019 roku. Najwyższą nagrodę możliwą do zdobycia podczas tego wydarzenia. Był to nie tylko pierwszy koreański film, który zdobył nagrodę, ale publiczność wydała owację na stojąco przez ponad 8 minut po zakończeniu pokazywania filmu. Jest to niesamowity wyczyn sam w sobie, ponieważ publiczność była wypełniona zagranicznymi gwiazdami filmowymi, reżyserami, producentami i krytykami, a zdobycie uznania od tak zróżnicowanej publiczności musiało być niezapomnianym momentem. Jednym słowem nazwałbym to koreańskim arcydziełem.
Podobnie jak większość prac Bonga, Parasite 2019 jest niewyraźnie wykreślany i ma ciężki opis w swoim komentarzu społecznym. W dużej mierze naturalistyczne traktowanie tutaj może również zrazić niektórych fanów. Premiera miała miejsce 30 maja w Korei Południowej, gdzie Bong ma niezmiennie mocne osiągnięcia handlowe, a kolejne terytoria mają się pojawić w czerwcu. Niedługo po tym film powinien trafić do polskich kin. Takich jak Cinema City czy Multikino.
Wszyscy członkowie rodziny Ki-Taek są bezrobotni i prowadzą ciężkie życie, ale jedna rzecz, którą mają, to wspaniałe relacje między sobą. Kiedy najstarszy syn rodziny, Ki-Woo, jest związany z pracą nauczyciela przez swojego przyjaciela, rodzina znajduje nadzieję. Nadzieję na lepsze życie. Kiedy Ki-Woo przyjeżdża do domu studenta, ma rozpocząć naukę, a rodzina ucznia staje się niezwykle bogata. A wraz z postępem relacji między Ki-Woo, a bogatą rodziną zaczynają się dziać dziwne i niewyobrażalne wydarzenia. Jak zawsze kiedy nagle pojawiają się ogromne pieniądze.
Na scenie otwierającej Bong tworzy surowy wizualny kontrast między nierównymi kastami społecznymi, które tutaj grają. Rozczochrany patriarcha Ki-taek (Song Kang-ho) i jego rodzina tłoczą się w zapadniętym, zagraconym, zaatakowanym przez robaki mieszkaniu. Ki-taek, jego żona Chung-sook (Chang Hyae-jin), syn Ki-woo (Choi Woo-shik) i córka Ki-jung (Park So-dam) są wszyscy bez grosza przy duszy i bezrobotni. Są niezdolni nawet do utrzymania niskiego poziomu życia. Ich wspólna praca to składanie kartonowych pudełek do pizzy. Jednak bez pecha nie mieliby szczęścia. Ale czy to szczęscie jest prawdziwe? Czy faktycznie pieniądze są potrzebne do szczęścia? Tę kwestię już zostawię Wam do refleksji.